Nieudana modlitwa - bez...

Wieczny odpoczynek...

Tysiące łez uroniliśmy,
Wierzyliśmy w cud do ostatniej chwili
Chcieliśmy by był zawsze z nami
I nadal przeprowadzał przez ciemne doliny
Jego miłość oplatała serca wszystkich nas
A jego krzyż był cięższy niż każdego z was
Dla nas słońce zgasło lecz najpiękniejsza z gwiazd
Rozświetliła dzisiejszą noc....
Taka małą modlitwę chciałabym Ci podarować, Panie
Za człowieka, który wierzył w Ciebie niezachwianie
Ale słowa nie chcą się układać w zdanie
Do serc naszych pustka zapukała i trzeba było otworzyć
Bo jest niemała....
Uklęknijmy więc razem i zmówmy: „Ojcze nasz”
By naszemu Ojcu Świętemu płomień wiekuisty
Nigdy nie zgasł....

Łzy, pustka, ból, beznadziejność, wielka strata....nie wiem co napisać, chaos, mętlik w głowie.... To wszystko jest nie do zniesienia, Odchodzą Ci który na życie zasłużyli A ja żyje od niechcenia i pięknych chwil nie doceniam... Chciałabym też któregoś dnia na nieboskołonie chmurki paść, Bo kiedyś przyjdzie i mój czas... Po mojej śmierci nie zapłaczą miliony Ale chciałabym aby choć jedna zapłakała tak jak po nim...

autor

westchnienie samotności

Napisany: 2005-03-02 Dodano: 2005-04-03 00:05:09

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie