Niewiersz o człowieku
Człowiek szczęśliwy nie myśli o smutku
Natomiast człowiek smutny wciąż myśli o
szczęściu
A ty jesteś człowiekiem
I ja nim jestem
I wszyscy jesteśmy ludźmi
Mamy umysły i serca
Ale decyzje przez nas postanawiane
rozbijają się między tymi dwoma
czynnikami
Bo raz sercem myślimy
Innym razem umysłem
Czasami popełniamy błędy
Potem żałujemy
Chociaż czas nie zawróci
Bo ma ważniejsze rzeczy do roboty niż cofać
się tylko dla nas
On musi biec do przodu
Człowiek wie dużo
Ma miano najmądrzejszej istoty na Ziemi
A mimo to popełnia najwięcej błędów z
wszystkich tych organizmów.
Nie ma dwóch takich samych ludzi
Ale każdy nazywa siebie człowiekiem
Do końca nie wiedząc co to słowo oznacza
I każdy ma tego inną definicję...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.