Nikt nie wie

mujhe tumse pyaar hai... aj, kal aur hamesha :*

nikt nie zna twarzy mego szczęścia,
nikt nie zna liter jej imienia,
nikt nie zna dźwięku uczuć werbla,
który mi życie rozpromienił...

nikt nie wie jaką wonią cudną
jej ciało gładkie jest natchnione,
zapachy róż w mig przy niej bledną
i fiołki więdną zawstydzone...

lecz ja znam trudne chwile życia,
które spaliły w niej nadzieję,
bo w nich ja blisko przy niej byłem
i chciałem zmienić ich koleje...

nikt nie wie czemu za uśmiechem
skrywa się płacz, jak cichy złodziej,
i dusi ją z każdym oddechem
przygniata ją i pali co dzień,

nikt nie wie ile smutku leży
za ta radosna co dzień twarzą,
bo nikt już radości jej nie strzeże...
wspomnienia wciąż z przeszłości rażą...

nikt nie wie ile w jej spojrzeniach
drzemie niemocy i cierpienia,
ukradkiem w nocy łzy ociera
i chowa między swe marzenia...

a ja z ta świadomością gorzką,
że cierpi, ją umiłowałem,
i wyrwę z serca zimne ostrze,
które jej otworzyło ranę...

podniosę z ziemi ją za ramię,
spłakane ucałuję oczy,
przytulę serce obolałe
i będę przy nim każdej nocy,

bo nikt tez z ludzi nie wie tego,
jak bardzo jest mi wymarzona...
jak to się stało? i dlaczego?...
wiem tylko ja to... i wie ona...

dla mojej M :*

autor

ukaszek2411

Napisany: 2009-09-02 Dodano: 2009-09-13 12:09:18

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie