ocalę

co spiewem teczowej piesni rosza...nie rosi, szczescia
rosza spiewem, przynajmniej a przepraszam,tak mi sie
wydaje ...pozdrawiam .

Refleksyjny, ładny wiersz.
:))

"roztrzepane metafory', a mimo to tworzą spójny,
rozmarzony tekst

Poetycznie I refleksyjnie, bogato w nietypowe
metafory.

Ps. Moim skromnym zdaniem przestawiłabym jednak

trosk nalot
na
nalot trosk - zastosowany w wersie czasownik wyjasnia
w zupełności o jaki "nalot" chodzi.

nalot sadzy, nalot kurzu... jakoś tak mi lepiej brzmi,
ale może to tylko moje odczucie.
Serdecznie pozdrawiam

fajny wiersz-pozdrawiam

Piękne powinno zawsze zostać z nami. Pozdrawiam

zostań piękne...coś we mnie pęka.Cudowne dwa magiczne
słowa, ciepłe, piękne, romantyczne.Śliczny
zielono-krwisty "motyl".On płonie...Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-)

zostań... zadumałam się...

zostań piękne, a brzydkie precz! Pozdrawiam:)

Ocalenie od trosk...Każdy chciałby chwil lekkich i
pięknie gdy są wplecione...
w naszą wędrówkę na K2?Nie tędy droga?Ups!Pzdr.

Ujmuj, otulaj, ocalaj, pisz dalej tak pięknie:)

Piękny wiersz. Zawsze warto ocalić
to co się kocha.Pozdrawiam serdecznie.

Piękne ocalenie. Również ocalam moje małe szczęścia,
zwłaszcza, że jest ich mało. Gdy czytam o szczęściu,
to sercem czytam. czytało mi się bardzo miło. Dziękuję
i pozdrawiam

Witaj Małgoś:**
przepraszam, że ostatnio rzadko bywałam u Ciebie,
zresztą u wielu innych też, powoli wszystko nadrobię:)

Piszesz piękne wiersze, to taka cudna melodia dla
serca, a ono po jej usłyszeniu zdradza duszy swoje
osobiste sekrety... nie każdy potrafi tak idealnie
układać słowa, cieszę się, że mogę Cię czytać, bo ja
czytam Małgosiu, tylko nie zawsze mnie widać...
ściskam Cię mocno Kochana, całuski razem z moim
Aniołem Stróżem zostawiamy, cieplutkie jak szalik
Kubusia Puchatka, ja się czasem do niego przytulam,
gdy mi dziwnie jakoś mokną ślepka...

Pozdrawiam Cię serdecznie:****:)))

Piękne słowa,dech zaparło mi ,pozdrawiam