Ocean smutku
/Strofa saficka mniejsza/ Do wiersza namalowałam dwa obrazy, które można obejrzeć na blogu: https://www.joviska.com/
Wystarczy jedno pamiętne spojrzenie
i wszystkie myśli biegną w twoją stronę.
Przyspiesza tętno razem z ciała drżeniem,
znów cała płonę.
Gdy się żegnałeś zimnym pocałunkiem,
pozostawiłeś łez głębiny słone.
Jestem pod falą pustki absolutnej,
w tęsknocie tonę.
..(
..))
[_]Ɔ ┓(˘_˘٥)
Komentarze (79)
Plynnie biegna slowa....rozmalowane smutkiem
dookola...
Milego wieczoru Ula
Smutny wiersz, chociaż piękny, ale najważniejsze jest
to, że nie utonęłaś i jesteś z nami
Dziękuję serdecznie Panom stureckiemu i Rolandowi za
odwiedziny i pozostawiony ślad :) Ślę moc serdeczności
:)
Pięknie opisane to, co wielu z nas doświadcza.
Pozdrawiam.
Smutku mogła być kałuża. Skoro był ocean, to musiał
być ktoś bardzo ważny. Nie utonęłaś i to się teraz
liczy.
Dziękuję sturecki za poświęconą chwilę, mimo braku
czasu :) Pozdrawiam serdecznie :)
Na razie, wybrałem ten, jeden wiersz. Wszystko przez
brak czasu.
Twój smutek zachwyca klimatem rymu i puenty.
Obrazy zobaczę.
Ślicznie dziękuję szadunko :) ślę serdeczności :)
Świetna, smutna i tęskna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Groszku a dlaczego ostatni? Tak się łatwo poddajesz?
Szkoda, myślałam że jesteś twardzielem :P
Dziękuję za odwiedziny, nie spodziewałam się wcale i
jest mi bardzo miło :)
Cześć złotopiórne Zjovisko! :-)
Fajnie mnie przechytrzyłaś Twoim
rysuneczkiem (bo w ramach prośby
aby nie komentować..). Oddaję tu
bo Twój następny (oburzony!) do
mnie nie przemówił. :-( Teraz do
każdego nowego wiersza zmuszony
będę dopisać: nie komentować i..
nie zostawiać innych dzieł sztuk
pięknych. Aha! Byłbym zapomniał;
to był tutaj ostatni mój wiersz.
Pięknie dziękuję Mariolciu i również cieplutko
pozdrawiam :)
Wow! Super strofy
Pozdrawiam cieplutko
;))
wnuczek był prze de mną na kompie..
to on tak "krzyczał" :)))