Odcienie szarości

Czasem występuję z brzegów swoich,
zwykle wśród zwykłej szarości znoji.
Nie mogę się w sobie zmieścić dłużej,
źle mi, tak jak błyskawicy w chmurze.

Wtedy też jak piorun jestem raczej,
ktoś ślepnie, ktoś głuchnie, ja nie baczę,
nadmierny muszę zabić potencjał,
gdyż mnie dusi własna egzystencja.

Czasem występuję z ciała, z kości,
by wracać w miły odcień szarości.

autor

Sigul

Dodano: 2006-08-06 00:08:08

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie