odsolić zupę
Nie szukam wspomnień co bolą
Rozstania bólu nie szukam
Ono jest we mnie dziś zmorą
W sercu boleścią puka
Na księżyc wyślę wspomnienia
I ból rozstania spakuję
Poczuję rozkosz marzenia
Czy, życie lepsze poczuję?
Cóż ono jest warte bez ciebie
Me szczęście, gdy ciebie brak
Gdzie jesteś szczęście, czy w niebie
Szybujesz jak wolny ptak
Jak zwabić cię w swe ramiona
Byś ze mną zostało na zawsze
Bo życie jak zupa za słona
Odsolić zupę?.........no jasne!
autor
mery
Dodano: 2008-03-15 16:02:02
Ten wiersz przeczytano 1634 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Podobno chleb powszedni jest dobry na przesoloną zupę-
może także zda egzamin przy miłości?? Każdy pragnie
miłości a to czego potrzeba się pilnie nauczyć- to nie
przesolić!
Nobla Ci za odsalanie zupy! Rym i rytm na miejscu,
treść z sensem, a do tego "Neu" przepis.
..gdzie jesteś szcęście.. jak zwabić cię w swe ramiona
byś ze mną zostało na zawsz..
Bardzomi się podoba ładnie napisany,
ładne rymy i dużo na temat szczęścia. Każdy tak samo
jak Ty chce być szczęśliwy
Ładnie napisane o tym w ostatniej zwrotce. Brawo i +