Ostatnie podrygi słotnej aury

odwiedza co roku pamiętliwa pani

Ciepło pozdrawiam miłych czytelników za wgląd do
wierszyka :))

nie wydaje mi się, żeby agarom był podszyty strachem
;)

A czy peel moze agaroma zima nie straszyc,;))
Pozdrawiam

Ładny wiersz. Moc serdeczności Wandziu:)

Gdybym była baaardzo bogatą osobą to na czas zimy
wszystkich zmarzlaków wysłałabym do ciepłych krajów.
Uwielbiam polskie cztery pory roku, każda z nich ma
niepowtarzalny urok a ja nie jestem meteopatą :)

Jakże przeskoczyć do kwietnia...maja,
bo dla zmarzlaków to istna kara.
Pozdrawiam Weno.

celna puenta
czekajmy więc na biały puch

Witaj Wanduś:)

Wolałbym żeby to były ostatnie podrygi zimy ale no
cóż,muszę jeszcze poczekać.Bo tak jak
napisałaś,wszystko w przyrodzie ma swój czas:)

Pozdrawiam :)

bardzo dobry refleksyjny przekaz ...przemijanie tak w
przyrodzie jak i w życiu :-)
pozdrawiam

Jesienna pora niespiesznie odchodzi i zimę co czeka
tym za nos wodzi...pozdrawiam cieplutko

Arku, dziękuję za pozdrowienia słotojesienne, dodałam
do tytułu słowo 'słotnej' bo spodobało mi się to
określenie :))

celnie spuentowałaś przemijanie i zmienność natury.
fajny i jakże prawdziwy tytuł.
pozdrawiam słotojesiennie :):):)

Witam:) tak jak w życiu tak i w przyrodzie wszystko ma
swój czas
człowiek potrzebuje odpoczynku
i przyroda
serdeczności :)

Z wiersza płynie harmonia i spokój. To tak, jak po
ciężkiej pracy zbiera się zasłużony plon.
Klimatyczny z opisem piękna natury wiersz.
"Wszystko w przyrodzie ma swój właściwy czas".
I szkoda, że człowiek cały czas szuka spełnienia, choć
już dawno je osiągnął!
Serdeczności Wenuś, serdeczności:-))