Oswoiłeś moje demony

Ty oswoiłeś moje demony
uczyłeś je jadać wprost z reki,
gdym tak bezsilnie sam, zagubiony
kluczył w wąwozach udręki.

Ty pokazałeś jak tulić drzewa,
nie deptać koniczyn, rozmawiać z piołunem,
gdym niegasnącej złości zarzewia
nad światem rozpostarł łunę.

Ty mnie zamknąłeś w pokory okowy,
podałeś do ust wodę słoną,
gdym jak dziecko w słońcu chwilowym
natychmiast bezmyślnie spłonął.

To Ty słowem dobrym zrosiłeś mi wargi
Asnyka mi kładłeś na ranę,
a dziś bez słowa najmniejszej skargi
pozwalasz odejść w nieznane.

Mój przyjacielu.

autor

jagienka

Napisany: 2007-04-23 Dodano: 2007-04-24 08:39:15

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie