palcem podpisałem

dłoń moja spłodziła na twojej duszy
wyryła napis
przepołowiła serce
mieczem miłości na dwoje

głód westchnień tęsknych
wił się we mnie
jak wąż który grzechem raj oddalił

podpisałem palcem słowa
które jak kamienny posąg
w majestacie trwają

nie popłynęła krew z dłoni
błądzącej po ciele
w poszukiwaniu odpowiedzi

gorączką ust spłodziłem traktat,
by twojej miłości zostać niewolnikiem

niezgrabne litery
jedna po drugiej kroczą do bram nieba

krętymi ścieżkami ciała
co wołaniem prowadzą
przez oceany wspomnień

spisałem kilka słów
nakreśliłem mapę jak kartograf
życia chwil

palcem podpisałem
zmazałem pocałunkiem
aby nie zostawić skazy

twoje imię włada dłonią
prowadzi jak pies ślepca
w ciemności

śpisz

kurczowo trzymam w ręku pióro
które za chwilę
upadnie na podłogę

autor

Bedal

Napisany: 2015-02-10 Dodano: 2015-02-10 12:07:53

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie