Pamiętam

Pamiętam te tłumy gdy zalegały
plac, co dziś zwany Twoim imieniem,
w czas ten ze szczęścia łzy uleciały
boś był połączon z naszym istnieniem.

I Twoje słowa co dzwonem sumienia
Na czas jakiś serca nam odwróciły,
Słowa o bólu, istocie cierpienia
W kroplach ulewy znów się rozmyły.

W wielkim Twym trudzie droga znaczona
Słuchamy słowa a nie słyszymy,
A gdy odeszła ta dusza zmęczona
My wciąż w ciemnościach nadal błądzimy.

I tylko płomień wspomnieniem powróci
Dni co historię Tobą tworzyły,
W czas ten i może się serce nawróci
By Twoje słowa ciągle w nas żyły.

czwartek, 2 kwietnia 2009
06:16:14

autor

czarny63

Dodano: 2009-04-02 10:42:49

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie