Perspektywa
Posągowa postać
niezmiennie
hipnotyzuje
w nim
uśpiony
sens życia
pragnienia
myśli błagalne
wznoszę
ku Wenus
że odczaruje
ożywi
przywróci...
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-06-18 19:59:27
Ten wiersz przeczytano 930 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Re: Halszka M,
dziękuję za wgląd do wiersza, komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny i intrygujący wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Re: mariat, Iris&, _wena_,
Sotek,
dziękuję pięknie za wgląd do wiersza,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Pozwolę sobie za Sotkiem.
Ciepło pozdrawiam z podobaniem nietuzinkowego wiersza
:)
Wiersz pełen nadziei.
Życiowy przekaz.
Pozdrawiam
Marek
Nasuwa się pytanie czy będzie odwzajemniona
Pozdrawiam cieplutko
No to błagaj Pani, błagaj - a szczerze i solidnie.
Niech wysłucha.
Re: Maciek.J,
dziękuję za odwiedziny, komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
na TAK Krysiu
Re: tsmat,
dziękuję za wgląd do wiersza,
komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
Witaj
Czasem chciałoby się coś lub kogoś odczarować, aby
spojrzał, przemówił, może przytulił. Gorąca jak Wenus
czekasz, a tu nic!
:)))
Pozdrawiam
Re: aTOMash,
dziękuję:)
pozdrawiam serdecznie:)
Zatrzymakem się u Ciebie na dluzej, warto;)
Kolejnym miłym Gościom dziękuję za wgląd do wiersza,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Zastanawiający wiersz...
Czytałam już wczoraj i nasuwały mi się różne
skojarzenia...
Ten wiersz odbieram przeczuciem, jest piękny i
zagadkowy.
Niby posągowa Wenus i jej wpływ na miłość, a z drugiej
strony perspektywa właściwie już zamknięta,
ograniczona... jakby skamieniała...
Niewykluczone, że powrócę jeszcze z komentarzem do
Twojego wiersza.
Intrygujący wiersz! Nietuzinkowy!
Z głębią...
Piękny!
Serdecznie Cię pozdrawiam