Po burzy

proza

Ostatnie grzmoty cichły gdzieś za horyzontem. Wiatr rozwiał resztki chmur. Na czystym niebie pozostał tylko jeden, niewielki czarny obłok – jako memento. Jednak nie było to memento groźne. Na niebie znów błyszczało słońce. Jego blaski atakowały oczy z góry i z dołu odbite przez liczne kałuże. Tylko jedna kałuża wolała odbijać samotną czarną chmurę.
- Jak pięknie – powiedział Poeta wyjmując z kieszeni pudełko papierosów. Rozerwał kartonik i na jego wewnętrznej powierzchni napisał ołówkiem wyjętym z drugiej kieszeni haiku:

Słońce rozbłysło
Tylko samotną chmurę
Widać w kałuży

- Nie – pokręciła głową Żona Poety – Ten nastrój po burzy jest absolutnie wyjątkowy. Wymaga on czegoś więcej, niż tylko marnych trzech linijek. Napisz coś dłuższego. Pamiętasz, jakie piękne są opisy przyrody w „Panu Tadeuszu” Wiem, że ty też tak potrafisz.
Ce que femme veut, Dieu le veut*. Poeta zszedł z tarasu i podreptał do swojej pracowni. Wkręcił nową kartkę w maszynę do pisania i zaczął pisać.

Przeszła burza, co z pyłu zmiotła zeschłą ziemię,
Jeszcze się przypomina dalekim mruczeniem,
A już wiatr pracowity wziął się do sprzątania:
Z nieba chmury wymiata i błękit odsłania,
Żeby na uprzątnięty, czysty błękit nieba
Mógł wjechać promienisty, skrzący się wóz Feba.
I już się roziskrzyło wszystko, jak przy święcie.
Kałuże powtarzają blask słońca z przejęciem.
Tylko jedną kałużę radość wokół nuży
I wciąż odbija chmurę – ostatnią po burzy...

i tak dalej długo w noc w całym domu słychać było stukanie jego maszyny.
* * *
Następnego dnia Poeta zaniósł swój najnowszy wiersz do redakcji znanego pisma literackiego. Przyjął go sam Sekretarz Redakcji.
- Źle – powiedział zasmucony po lekturze wiersza Poety – Napisał pan udany XIX-wieczny wiersz. A my już mamy wiek XXI. Obraz rzeczywiście ma coś w sobie. Ale współczesny czytelnik nie ma tyle cierpliwości, żeby brnąć przez te opisy przyrody. Tym bardziej, że opisuje Pan to, co każdy może sam zauważyć. Ja bym tę obserwację zawarł w jakiejś krótszej formie. Na przykład w haiku. Co by pan powiedział o czymś takim:

Słońce rozbłysło
Tylko samotną chmurę
Widać w kałuży?

Czego pragnie kobieta, tego pragnie Bóg - przysłowie francuskie

autor

jastrz

Napisany: 2022-08-20 Dodano: 2022-08-21 00:25:19

Ten wiersz przeczytano 1354 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie