Po kres
Rozkołysz
ponad skalę Beauforta
wynieś
nad lazurową nieba toń
poza umysł
gdzie
nie istnieje
ja i ty
a my
rozpuszczone
w jednej energii
trwa
bez początku i końca
i zaśnijmy
tak
wtuleni w siebie
by śnić miłość
po kres dni
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-08-21 00:42:08
Ten wiersz przeczytano 1319 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Kri, piękne rozmarzenie, pozdrawiam ciepło.
Re: Andrzej Trzebicki,
dziękuję za wgląd do wiersza, komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
"A ty mnie na wyspy szczęśliwe zaprowadź...." -KIG
W ramach komentarza.
Z uznaniem - pozdro!
Re: Babcia Tereska, _wena_,
dziękuję za odwiedziny, miłe komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Rozmarzona pięknym wierszem
pozdrawiam serdecznie :)
Ważne, że "my" a nie "ja i ty", każdy osobno.
Rozmarzenie!
Re: Konwalia majowa, jastrz,
dziękuję za odwiedziny, komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
Tak oszczędny w słowach, a niczego nie brakuje...
Oby był to kres, który wyznaczy natura, a nie kres
orzeczony przez sąd.
Re: Larisa, szadunka,
bronisława.piasecka,
Kinga, sisy89,
dziękuję za odwiedziny, miłe komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękne rozmarzenie :)
Pięknie wyrażone uczucie miłości . I niech się tak
dzieje po kres ;-) Pozdrawiam serdecznie ;-)
Piękne rozmarzenie. Pozdrawiam.
Cudowne rozmarzenie. Tak bym tez chciała. Pozdrawiam
serdecznie.
Śliczne rozmarzenie.
Pozdrawiam ciepło :)