Po kres
Rozkołysz
ponad skalę Beauforta
wynieś
nad lazurową nieba toń
poza umysł
gdzie
nie istnieje
ja i ty
a my
rozpuszczone
w jednej energii
trwa
bez początku i końca
i zaśnijmy
tak
wtuleni w siebie
by śnić miłość
po kres dni
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-08-21 00:42:08
Ten wiersz przeczytano 1328 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Miłość jest tak uduchowionym uczuciem, że może na
zawsze lewitować w czeluściach kosmosu. Energia dwojga
ludzi, staje się jedną...
Przepiękny wiersz o miłości.
Rozmarzyłam się bardzo.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję miłym gościom za przeczytanie, dobre słowa
komentarzy,
pozdrawiam serdecznie:)
Jak miłość to miłość. Nawet i ta z marzeń. Zresztą to
właśnie też czysta poezja, czyż nie... Pozdrawiam
serdecznie.
rozmarzyłem się i ja w Twoich wersach
pozdrawiam
Tez tak chcę...
Pięknie!
Pozdrawiam serdecznie :)
Śliczne marzenia:) spełnienia:)
Miłość jest piękna. I jest...
Piękne rozmarzenie :)
Niech się spełni
Rozmarzyłam się czytając. Pięknie :)
Jedność dwojga po wieczność...
Piękna ta miłość...
"a my
rozpuszczone
w jednej energii
trwa
bez początku i końca"
Pozdrawiam serdecznie Kri :)
Tak jak moi poprzednicy muszę się zgodzić z tym że
jest to ładne rozmarzenie. Rozbudzasz pragnienia:)
Pozdrawiam
Marek
Piękne rozmarzenie... Pozdrawiam Cię serdecznie Kri:)
Ładne rozmarzenie. To rozkołysanie
ponad skalę Beauforta brzmi nieco ekstremalnie. W
finale przeczytało mi się "po wieczność", ale to nie
mój wiersz. Miłej niedzieli Kri:)
Witaj,
bardzo nieskromne życzenie...
Ale w miłości działają inne prawa...
Pozdrawiam /+/.