Pociąg Donikąd

Siedzę na peronie
Małej stacyjki "Niewiadomogdzie"
Czekam na pociąg
Bilet w ręku trzymam
Otwieram
Czytam
Stacja docelowa "Donikąd"
Co mnie tam czeka?

Za sobą zostawiam
Smutek
Rozterki
Niepowodzenia
Wszystko od nowa
Dzisiaj zaczynam

Mieliśmy domek
Z małym ogródkiem
A tam bez
Każdego maja kwitł
(I pachniał słodko)

Pod tym bzem siadaliśmy
Z filiżanką waniliowej herbaty
(Ulubione połączenie
Zapach bzu i herbata)

Co wieczór lampa naftowa
Stała przy kominku
Grzaliśmy się
W lekkim cieple
Przy żywym ogniu

"Bilety do kontroli"
Ukołysał mnie stukot kół
Pociągu "Donikąd"
Do życia nieznanego
W okrutnym świecie
Który mi Cię zabrał

Nie będę oglądać się za siebie

autor

Maja Przetacka

Napisany: 2008-07-04 Dodano: 2008-07-08 20:00:14

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie