poczucie przestrzeni - .. (z t....
poczucie przestrzeni - pofałdowane lustro - prześcieradło
poczucie przestrzeni - pofałdowane lustro -
prześcieradło
Dusza to przestrzeń wewnętrzna, całe
poczucia rozległości,
przestrzeń snu, być może to tylko
przestrzeń ciała albo serca,
ale tam się odbywają kreacje lub
projekcje.
Lustro daje wrażenie przestrzeni, głębi,
odbicie ma głębię.
A przecież to złudzenie. Więc w sumie dusza
może dawać
złudzenie przestrzeni. Lustro nie jest
punktem, jest powierzchnią,
a daje już to poczucie. A nawet w sreberku,
punkciku na dywanie,
jako dziecko, zobaczyłem inne dzieci na
huśtawkach za oknem.
Jeśli wiele posplątanych komórek pokryć
lustrem?
Nie ma duszy, jeśli już nie bez
przestrzeni, to bez jej poczucia.
A poza tym warstwa odbijająca lustra ma
jakąś grubość, prawda?
A punkt? - mikroprzestrzeń.
Czymże jest świadomość w ciele -
to jej przestrzeń, obecność na cały kosmos
w drobinie.
Więc przestrzeń nie jest jej obca, a
przynajmniej jej poczucie.
Złudzenie czy poczucie, co za różnica.
Pofałdowane lustra w mózgu wciśnięte w
szczeliny bytu.
Może Leibniz miał rację i nie, to jest
przekraczające przestrzeń,
jednak też kontroluje pracę serca nerek,
tego mikrokosmosu.
Myśli są zapuszkowaną przestrzenią.
Dla jej poczucia wystarczy orzech.
jest gdzieś i poza
jak obraz w lustrze
Komentarze (5)
Nie lubię luster.
Dla mnie lustro to magia:)
Pozdrawiam:)*
z ciekawością wczytywałam się w Twój wywód.
Lustro nie kłamie.
Ważne, co robimy z tym, co tam widoczne ;)
Pozdrawiam :)
Obraz odwrócony- takim widzimy.
Klisza fotograficzna.
kiedyś dowiem się ( chciałabym) co jest po drugiej
stronie lustra