Podniebna autostrada
Lubię patrzeć na niebo porysowane białymi liniami i wyobrażać sobie kto i dokąd zmierza...
Srebrny sztylet tnie powietrze,
mkną marzenia w dal…
Znaczą ślady* na błękicie,
wabi przygód czar.
Głowa w chmurach się zanurza,
wyobraźnia tka
rajski kilim oczekiwań.
Co nam losie dasz…
*smugi kondensacyjne (bez teorii spiskowych)
autor
fatamorgana7
Dodano: 2018-08-28 17:59:26
Ten wiersz przeczytano 1828 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
A niech da, wszystko co najlepsze i tak, nie żałuje,
ten chytrus.
Pozdrawiam i miłego piatku życzę.
Też lubię...Świetna miniaturka.
Małgosiu, cieplutko pozdrawiam :)
Piękny wiersz. Spoglądanie w błękit pozwala cudownie
rozwijać wyobraźnię. Serdecznie pozdrawiam
Ładna refleksyjna mini
Pozdrawiam
Cieszę się dziewczyny, że też lubicie patrzeć w niebo
:)
Serdeczności ślę :)
Też tak czasem mam...patrzę i wyobrażam sobie...czar
białych szlaków na niebie porusza myśli i
przestrzeń...
pozdrawiam
uwielbiam patrzeć w niebo
ileż można wtedy zobaczyć :)
Pozdrawiam Małgosiu:)
Dziękuję bardzo. Miło, że mnie rozumiecie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
I ja się rozmarzyłem :-) I tak sobie pomyślałem, że
człowiek już nawet nie ma czasu ani siły spojrzeć w
niebo :-( ... może warto się zatrzymać, rozgladnąć, bo
przygoda gdzieś czeka :-)Pozdrawiam serdecznie :-)
Witaj. Mam podobnie, lubię puszczać wodze wyobrazni i
zastanawiać się dokąd prowadzą podniebne szlaki.
Moc serdeczności.
Los zawsze zsyła niespodzianki ,dobre i złe.Pozdrawiam
Dziękuję moi drodzy za poświęcenie chwili mojemu
wierszykowi.
Pozdrawiam serdecznie :)
"Co nam losie dasz…"
A los! ....:))
Pozdrawiam
...delikatnie i gwieździście:))
Marzenia mkną w dal... i to mi się podoba :)
Świetna miniaturka.
Małgosiu, cieplutko pozdrawiam :)