podróż do niebios

Małomówny wiatr porywa ją w górę
Manewruje między chmurami, widać dziurę
Matowe liście przyjmują ją w głębi
Melodyjny dźwięk w głowie się kłębi
Mokry palec dotyka jej dłoni
Miły głos mówi, że tu się przez chwilę schroni
Miękka trawa też zdaje się mokrą być
Morze kwiatów zakrywa miejsce, które może wiele kryć
Mroczne były widoki
Moc jednak pomogła, przeniosła, zostawiając złych potoki
Mruczy coś cisza, głaszcze powietrze czyste
Muzyka ją wodzi, mija kwiaty czerwono - krwiste
Mnoży się rosa pod stopami
Mienią się promienie pomiędzy kamieniami
Możliwie lekko stawia ją na rajskiej glebie
Mruga oczyma, "czy ja jestem w niebie?"

autor

chaber

Dodano: 2006-10-13 07:45:10

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie