Poeci
Choć słonko nad nami jednakie wciąż
świeci,
chyba że od świtu za oknem deszcz
płacze,
to są między nami przeróżni poeci,
gdyż każdy kształt świata postrzega
inaczej.
To mózgu usterka, lub skaza rogówki,
może okulary nazbyt przybliżają.
Na nic są do losu perfidne wymówki,
gdyż w końcu poeci po prostu tak mają.
Jeden widzi białe, tamten zaś zieleni
odcień w tym dostrzega z domieszką
poświaty,
inny zauważa błękit co się mieni
i każdy od świata czeka aprobaty.
Pierwszy chce pochwalić, drugi ostro
gani,
kolejny z sarkazmem znowu protestuje,
a trzeci jak chochlik co wylazł z
otchłani
nie mówi o faktach, lecz manipuluje.
Jeden pisze rymem, inny znów na biało
no bo z rymowaniem jemu nie po drodze.
Kolejnemu w głowie tylko nagie ciało
i swej wyobraźni wciąż popuszcza wodze.
Roch pisze do śmiechu, a Ignaś do płaczu.
Kaśka wciąż swe swe żale wylewa na
stronę.
gdyż myśli uparcie o pewnym brodaczu,
który nie pochwalił się że już ma żonę.
Wiersze o ojczyźnie i te o historii,
oraz o przyrodzie która się wciąż
zmienia.
O d...e Maryni, główeczce cykorii
powstają codziennie, ot tak od
niechcenia.
Widocznie mus taki i serca potrzeba
wciska nas w fotele i gubi dla świata.
W końcu nie wystarczy tylko kromka
chleba,
trzeba powiew pasji co duszę oplata.
Gminny Poeta
Komentarze (18)
Poezja to ciekawa rozrywka mz :)
Z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Świetna puenta.
Dalej także pozwolę sobie za Jastrz-em.
Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Sławku
Za Jastrz-em sobie dziś pozwolę, jeśli się nie
obrazi...
Serdeczności
;)
Tak jest. Każdy widzi inaczej, a nawet jakby znalazło
się dwóch widzących tak samo, to i tak efekt będzie
różny, bo inne mają style, umiejętności i
doświadczenia, do których się odnoszą.
Dobrze mieć jakąś pasję, ale nie każdy, kto pisze
wiersze, tworzy poezję, na miano poetów zasługują
nieliczni, msz, ja tam za poetkę się nie uważam, choć
są poeci na beju, owszem, a pisać można na każdy
temat, jeśli ktoś potrafi z najbardziej banalnej
historii stworzyć coś poetyckiego, to ja jestem pełna
uznania, ale to nie jest ani powszechne, ani łatwe.
Poza tym, jak ktoś ma ochotę pisać stale, a nawet
codziennie, to niechaj to czyni, ja nie mam tego typu
potrzeb, a nawet brak mi na to czasu.
Wiersz fajnie napisany, pozdrawiam wieczornie, Sławku
:)
Ty to zawsze jakąś prawdę przemycisz w wierszach, o
poetach również cała prawda...pozdrawiam GP.
Sama prawda. Ile ludzi, tyle pasji, ile pasji tyle w
niej poezji.
Świetne! Takie to jest :)
Spokojnej nocy Poeto :)
Konstrukcja doskonała i treść
trafiona, fantastycznie.
Głos mój i szacun jest twój!!
Wyobraźnia ludzka nie zna granic, a polot poetów jest
nie do okiełznania. Piszą to co im w danej chwili w
duszy gra.
Nie samym chlebem żyje człowiek;
Podobnie jak tego powszedniego,
którego nigdy nie miewamy dosyć,
rośnie apetyt na coś smakowitego,
czym mógłby nasycić się człowiek.
W codziennej walce z niedosytem,
pokonując coraz to wyższe stopnie,
pobudza do działań rozum i serce
a z ust padają słowa: chcę więcej.
Miłego wieczoru :)
Każdy inaczej.. różnorodność w poezji musi być.
Pozdrawiam ciepło, Sławku :)
na pasje nie ma rady!
Bo poeci tak mają,
że się uzewnętrzniają...:))
Pozdro!
Poeta tak ma, że mu w duszy gra.
Czego życzy wierszokleta. :):)