Pokochaj mnie
Gdy samotność dotyka nie jesteśmy sami...zawsze ktoś czeka bardziej samotny...
Pośród ciszy nocy
małych serc szeptanie
płyną łzą marzenia
niczym deszczu granie
najpiękniejsze tchnienia
jak skrzydła motyla
słodkie kołysanie
i radości chwila
zbudzone nadzieją
poranka złotego
spragnione tęsknotą
ciepła rodzinnego
szczęścia nieodkryte
skarby zapomniane
albo tak po prostu
zwyczajnie niechciane
https://caritas.pl/pomoc-w-polsce/sprawa-dla-reportera /
Komentarze (32)
Czasami świadomie niszczymy wszystko bo lepiej nam z
tą dziwną samotnością i niekochaniem
Pięknie napisany wiersz ..on po prostu płynie ...