Poskromienie złośnika
Jacek Dehnel: Odwracasz się na drugi bok, ale zostajesz, Choć wiesz, że jakieś zdanie albo partykuła Zawsze zdoła się wślizgnąć nieznanym fortelem Pomiędzy „żyli długo” a „żyli szczęśliwie”.
Przewrót jest niepotrzebny, niczym paranoja
która wspak nakazuje wciąż kierować oczy,
a pomiędzy „żyli długo” a
„żyli szczęśliwie”
czas wpiera raczej pytania zaimków
„z kim?” „kogo?
czego?”
mrowie wątpliwości sens inny tworzy
i jakąś osobność prywatnie prawdziwą
fortel już się udał
Melancholia nie matką – macochą
obłędu.
co z tego, że świat płynie, młodość nie
powraca,
kiedy miłość ma Kasiu jest jak owe jabłka ,
w których przebierać nawet nie wypada
i wszystko zdaje się niewarte zachodu
skoro dotyczy jednego człowieka
który odchodzi skutecznie powoli
wciąż obdzierając z kartek kalendarze
„Tak się uczę życia, jak mi się
podoba.”
komnen
Komentarze (7)
Melancholia, jeśli jest macochą, zwłaszcza obłędu, to
potrzebna jest farmakologia, ale pamiętajmy, że
medycyna zabija poetów.
Kiedy zobaczysz ten wulkan źrenic, co tętni życiem
pełen tajemnic, to wiesz na pewno, że baśń snuć
będzie, piękniejsze wątki, aż je naprzędzie. Włoży w
swe nici wszystkie zaimki, bo co jej szkodzi, kiedy
tak można, albo odwróci z świstem na pięcie, bo znów
stchórzyła, będzie ostrożna…Co o mnie myślą? jak
też osądzą?...Wolę uśmiechać, gdy płakać mogę, albo
odwrotnie, lecz myśli błądzą po innych baśniach, a w
oczach trwoga. Po co rozdzierać rozdarte szaty, albo
znów dzielić włos swój na czworo? Przecież przed nami
już uczynili! A Ty nie musisz! Idź własną DROGĄ!
to głębsza filozofia. choć człowiek rozumny i
ciekawy- niech nie zadaje zbędnych pytać, takich co to
się wkradają ukradkiem i sączą niepewność i
zwątpienie! Nauczmy się przyjmować rzeczy takie jakimi
są a życie sprawi nam prawdziwą radość. Nie na darmo
mówią, że głupcy są smakoszami życia.
Wszystkie mądre słowa o miłości zostały napisane przez
mężczyzn. Na kobiety to nie działa....
Ciekawy wiersz, ale druga czesc lepsza, niz pierwsza.
Dehnel tu calkiem dla mnie niepotrzebny. W tej drugiej
czesci jakby zrezygnowana arogancja.
Macocha melancholia nie tuli Ciebie a jedynie pokazuje
kalendarz. Ja swój schowałem do szuflady, by nie
poddawać się klimatowi przemijania, który tak świetnie
oddałeś.
piękna mądrość wyziera ze strof oety ważny jest ten
wybrany a trwać tylko tak jakimi jesteśmy nikt nie
zmieni drogi ani nie wybierze jeżeli ktoś nie chce i
nie tu dowolności Bardzo dobry wiersz w przesłaniu
forma piękna