POZORY
Człowiek gotów, dla splendoru,
pływać po morzu pozorów.
Tutaj każdy chce być ważny!
… Choć jest draniem, ma zdanie
zagrać rolę: wywieźć w pole
pozostałych. W blasku chwały
swoich stawiać i nadrabiać
dobrą miną, kręcąc winą.
(Wierzch – ozdoba, w środku robak.)
Mami rajem i udaje...
więc na morał przyszła pora:
świat jest chory
na pozory.
(Gdy pozorów bańka pęknie
przestaje być już tak pięknie.)
WOLNOŚĆ (bajka?)
- Jesteśmy panami tej wspaniałej głuszy!
Chwalą się lis, borsuk, a basior się
puszy.
- Mogę tu zamieszkać? Prosi Ruda Kita.
- Najpierw się musimy Nadleśnictwa
spytać…

anna



Komentarze (39)
Bardzo dobre te ukazanie gier pozorów
Wspaniałe :)
Czas zdjąć różowe okulary
i pozorom nie dawać wiary ;)
Pozdrawiam z uśmiechem :)
Smutnie o rzeczywistości.
A morał jak najbardziej trafny:)
Jak zawsze u Ciebie - w punkt.
Pozdrawiam :)
"Gdy pozorów bańka pęknie przestaje być już tak
pięknie". Tak się stanie, gdy ignoranci przetrą oczy i
zobaczą obraz nędzy i rozpaczy ;(
Ciekawe o pozorach.
Ciekawy wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Pozory, tak świat jest chory na pozory. Super to
ujęłaś.
ciekawie ujęte
podoba się
Dosyć taktownie nazwałaś to pozorami, a przecież to są
zwyczajne kłamstwa.
Pozdrawiam.
Pozorów, gry i iluzji nam nie brakuje w naszej
rzeczywistości. Wszystko jest nimi przesiąknięte, jak
rak toczy tę chorobę ludzkości.
Pozdrawiam Aniu pięknie ;-)
Witaj Anno
Jestem pod nieustannym wrażeniem Twojej literackiej
/sądzę, że nie tylko/ elokwencji.
Serdecznie Cię pozdrawiam.
Jakże trafne i mądre słowa. Z przyjemnością wielką się
czyta. Pzodrowienia ślę.
Witam,
czsem pozory ratują nastroje i odczucia.../+/
Ważna tu sytuacja i tworzący grę pozorów.
Pozdrawiam.
Za Irys :)