Prośba
Wznieś toast…
Za mnie,
To ja dałem Ci życie.
Za szczęście jakie niosę ze sobą.
Za szczęście dzięki, któremu pozbawię Cię
trosk.
Za szczęście dzięki, któremu ulżę Twemu
cierpieniu.
Za szczęście, które daje
spokój…duszy.
Zapal świeczkę…
Za mnie, to ja duszę Twój smutek w
sobie.
Pochłaniam brudy jakimi mnie
karmisz…
I daję szczęście…
Daję szczęście…
Stojąc w drzwiach z nożem i licząc dzielące
nas kroki.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.