przenośnia

Jak w niewielu słowach można zawrzeć tak wiele treści
i materiału do przemyśleń - wspaniały Wiersz.
Pozdrawiam z ogromnym podziwem.

Dziękuję :)

Wyjątkowy wiersz z genialną pointą.

Na ziemię spadają jedynie słowa ciężkie, nieokrzesane,
wypowiedziane bez miłości. Wszystkie inne wzlatują w
kosmos w drodze do nieba.
Piękny wiersz. :)

Bardzo Wam dziękuję :)

Fajnie jest pewnie podróżować donikąd.
Ja jednak wolę do rzeczywistej wieczności :)
Pozdrawiam :)

Witaj Wando.:)

Wspaniały wiersz, bardzo lubię temat, Wszechświata.

Serdecznie pozdrawiam.:)

Piękny wiersz Wando operujesz cząstkami kosmosu jak
byś tam żyła, a Twoje rozwinięcie tematu może być
iście inspirujące. Będę czekał na nie z ciekawością.
Sam kocham ten temat.

Dziękuję Państwu bardzo za odwiedziny i pozostawione
wspaniałe komentarze. Ciepło Was pozdrawiam,
towarzysze międzygwiezdnej podróży :) Wszyscy jedziemy
na tym samym wózku ;)

Wolny Duch, Mariat i AS zainspirowali do rozwinięcia
myśli o połączeniu intelektu z wiarą. Intelekt to ogół
zdolności umysłowych. Iloczyn wiedzy, inteligencji,
doświadczenia i umiejętności ich wykorzystania.
Pierwotnym jego znaczeniem jest zdolność wyboru.
W przypadku Kosmosu, jego przeszłości, teraźniejszości
i przyszłości możemy na razie wybierać jedynie
pomiędzy niewiedzą a hipotezami czy złudzeniami,
łącznie z takimi, że umiemy Kosmos określać wyłącznie
za pomocą ziemskich wymiarów fizycznych czy
chemicznych (bo nie mamy wiedzy o innych). Tak
pierwotne doświadczenia, jak ruch Słońca po niebie,
upływ czasu czy stabilność obserwatora na Ziemi - to
złudzenia, a wschód i zachód Słońca są
zleksykalizowanymi metaforami.
W przypadku Kosmosu ludzki intelekt bazuje jak dotąd
na wierze, nie na wiedzy. Wierzymy w czas, mierzymy
nim wszystko, a nie znamy wciąż jego definicji.
Wierzymy w rozmaite hipotezy powstania Kosmosu i
Ziemi, w teorie Wielkiego Wybuchu i początków życia, w
hipotezy generacji gwiazd, prawdopodobnych zderzeń
galaktyk, przemiany Słońca w czerwonego olbrzyma, itp.
- ewoluujące wraz z rozwojem nauki. Jednak nic nie
jest pewne z naszej perspektywy. Niektórzy z tego
powodu wybierają religię i wiarę w osobowego Boga, bo
złudzenia budowane przez taką personifikację
Nieznanego są przystępne i bliższe. Inni wybierają
intelekt i mozolne odkrywanie, co jak najbardziej
idzie w parze z wiarą w hipotezy, teorie i empiryczne
złudzenia albo cząstkowe odkrycia, co więcej, dotyczy
to większości nauk. Intelekt ma także skłonność do
ciągłego metaforyzowania, bo inaczej nie byłby w
stanie opisać większości obserwowalnych zjawisk.
A wracając do Kosmosu, ponad 70% Wszechświata to
ciemna energia, hipotetyczna materia o ujemnym
ciśnieniu, o której nic nie wiemy. Mamy jej świadomość
i wierzymy, że jest czymś. Ale czy będzie rosnąć czy
się rozpadać na cząstki? Czy jej zachowanie zdecyduje
o przyszłości Wszechświata i w jakim kierunku?
Podobnie wierzymy, że Wszechświat się rozszerza,
chociaż równie dobrze może właśnie kolapsować.
Aby ogarniać i oswajać cokolwiek Nieznanego i nie mieć
w iloczynie składników intelektu zera - musimy w
miejsce (nie)wiedzy używać wiary w to, co odkrywamy,
kojarzymy, określamy. Aby nazywać większość zjawisk,
potrzebujemy metafor, którymi Kosmos jest upstrzony
jak gwiazdami, od czarnych dziur, czerwonych
olbrzymów, wybuchów plazmy i białych karłów, przez
nazwy konstelacji, galaktyk i obiektów, po
promieniowanie tła. Serdeczności :)

P.S Najgorsze piekło to ludzie na ziemi sobie tworzą,
msz,
tak poza tym, to jacy ci ludzie są zmienni, 5 minut
temu cieszą się, że nas widzą, a pięć minut później
mają nas w nosie, w zależności jak im się podoba, raz
udają przyjaciół, a innym razem stają się wrogami.
Pozdrawiam raz jeszcze i życzę dobrego dnia i
tygodnia.

Jak to miło czytać taką wspaniałą Poezję, jak to
dobrze, że ona jest na beju, pozdrawiam Cię Wando
serdecznie, raz jeszcze się nią delektując, miłego
dnia życzę :)

Interesująca refleksja, zabiegani nie zastanawiamy się
nad tym co w wierszu, więc dla mnie jest teraz okazja,
a puenta moim zdaniem znakomita, pozdrawiam ciepło,
śląc serdeczności.

kiepska ze mnie filozofka
z podobaniem wiersza
ślę serdeczności :)

Jak zawsze świetny wiersz, którym zatrzymujesz na
dłużej Wandeczko.
Człowiek na co dzień nie zastanawia się nad pędzącym
światem gwiazdami i galaktykami, bo na co dzień sami
jesteśmy zabiegani na maksa.
Ostanie wersy to strzał w dziesiątkę
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :)

Witaj Wando
Warto być tutaj, aby móc czytać takie wiersze. Zawsze
wiedziałem, ale będąc u Ciebie utwierdzam się w
przekonaniu, że wiersz bez rymów może zachwycać, ale
także zmuszać czytającego do myślenia.
Ślę moc serdeczności i chylę czoła przed Twoim
talentem i poetycką wiedzą.