Przeszłość w Twym głosie

W mroku Twoich myśli,
W oceanie oczu mych
Krążą resztki naszego życia.
Na dłoniach krew skrzepnięta.
W sercu tylko żal bije.
Co było - umiera, nie wstanie,
A przyszłość nie nadchodzi.
Bół i gniew dusi co noc
Rzuca samotnym ciałem na strony!
Gdybyś był, zatrzymałbyś!
Uspokoił oszalałą duszę
W zdruzgotanym ciele.
Zniszonym czasem, rozpaczą.
Złamanym w pół
Ciele opętanym pustką.
Tylko nocą, między krzykiem
A oddechem ciężkim, bolesnym,
Słychać na jawie Twój daleki głos.
Kolejny z niewyjaśnionych szeptów.

Boli mnie serce... Jak bardzo bym chciała znowu poczuć ulgę przy Twoim boku...

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-02-04 Dodano: 2007-02-04 00:28:40

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie