Przewina Ewy

Siedzą stare dusze na grobowej płycie
i opowiadają jakie miały życie,
a wrony im kraczą i w gadce wtórują
i krakaniem swoim inne przywołują,
że historia zaraz koło swe zatoczy
i dwie dusze będą skakały w swe oczy.
Zatem pierwsza dusza ramionami wzrusza,
jojczy przeokropnie, gały wybrzusza
i w lamentach swoich suche łzy wylewa,
że wszystkiemu była winna z raju Ewa.
Dlatego się ona babą urodziła
i w mękach potwornych pół wieku przeżyła
z jednym takim gnojkiem, co świat jej przesłonił,
bo przez rok okrągły za jej zadkiem gonił.
W końcu mu swą rękę nieboga oddała
i w ten oto sposób życie swe przegrała.

Druga dusza wywód pierwszej wysłuchała
i jej jak najmocniej współczucie dawała,
ale ona także katusze przeżyła,
bo się w taki związek również wpierniczyła.
Ona męską stronę reprezentowała
i podobny problem z babą swoją miała
i także na Ewę tą winę zrzuciła,
że ta gołym zadem Adama skusiła
i od tamtej pory chłopów baby kuszą,
a potem w czyśćcową tułaczkę iść muszą.
Właśnie druga dusza dumanie kończyła,
jak pierwsza ta babska się na nią rzuciła,
bo se przypomniała, że z chłopem swym leży
i tak jak i ona jest sto lat nie świeży,
ale za to pamięć młoda pozostała
i o zdradzie podłej ciągle pamiętała.

I się bić zaczęły; oj będą czekały,
aż chóry anielskie zanucą chorały
i ich w swej dobroci Pan wpuści w niebiosa,
bo choć ich już dawno przeleciała kosa,
to za te ich waśnie siedzą na tej płycie,
wspominając swoje grzeszne ziemskie życie.

Gdyby tylko dzieci ich o tym wiedziały,
to by dziadka z babcią wspólnie nie chowały;
więc słuchajmy bliskich, by ich biedne dusze
nie były wydane na ziemskie katusze,
bo po śmierci ciała do nieba iść trzeba,
a tam kłótni chłopa z babą nie potrzeba.

autor

szuflada

Napisany: 2014-10-21 Dodano: 2017-10-22 14:15:46

Ten wiersz przeczytano 1272 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie