z przyjazną myślą

Różaną potrawę przyrządzę.
Spójrz, wzięłam do tego pęk kwiatów
- dorodnych, aż ciepłych od słońca,
mniej więcej jednego formatu.

Napełniam kielichy spokojem.
Na płatkach drży jeszcze ślad tęczy,
co rankiem udało się złowić,
gdy noc odkładała diamenty.

Zapewne usłyszysz szum cichy,
gdy dotknie policzka Ci płatek
- to rytm kołysanek księżyca
wplatany w srebrzystą poświatę.

W zagięciach uroczych i słodkich,
sny spotkasz znaczone pieszczotą,
Wiesz? Trudno zaznaczyć krawędzie,
że marzyć masz odtąd i dotąd…

Nie uda się plan ani rozkaz,
gdy uśmiech zaglądnie Ci w oczy
i struna zadźwięczy trącona,
jak kolec wspomnienie - ugodzi…

Z barw cała opowieść powstała
i myślę, że jest nieskończona,
bo barwom i uczuć odcieniom,
nadawać jest trudno imiona.

Aksamit pokrył każde słowo,
zatrzymał czas, przytulił światło.
Mam tę nadzieję, że pozwolił
przyjazną myślą Ciebie natchnąć?

autor

Maryla

Dodano: 2010-06-25 16:58:59

Ten wiersz przeczytano 913 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie