przyneta

Okryta szafirowym blaskiem księżyca
leżę jak przynęta
zarzucona na czarną noc
świętojańskie robaczki
obrysowują swym blaskiem twą twarz ktora jest tak daleka
gwiazdy układają kompozycję twego imienia
a niebiański zapach powietrza,
przypomina mi woń twej bliskości
drzewa szumią słowa milości
słowa które tak bardzo kocham
tęsknię
jesteś jak cień ktorego nie widać a który jednak istnieje
więc
leżę tak naga
w blasku księżyca
me ciałao nabiera coraz to bardziej
wyrazistych kształtów
noc złapała przynętę

autor

(wiki)

Napisany: 2005-05-04 Dodano: 2005-06-13 23:26:56

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie