PUSTKA

I tak kręcę się w kółko
Ciągle męczę się tymi słowami
Robi mi się od nich niedobrze
Nie ma rozwoju sytuacji
Tkwię w tym stale…

„Miłego życia”
tak, to było nasze świetne pożegnanie…
niezwykle osobiste, przejmujące…
tak, bardzo bym chciała aby takie było.
A teraz ciągle przewraca się w mojej głowie!

Oczy zatrzymują się w jednym punkcie
SKRAJNOŚCI!
Z nadmiaru wrażliwości
Do obojętności
A mówią, że to nieludzkie...

Nie ośmielę się zmrużyć oka
Gniję w tym samym miejscu
Zaczynam szukać cię wszystkimi zmysłami
I czekam…
Czekam aż coś się wydarzy…
Rozpadam się, razem z głuchą cierpliwością…

autor

afrokelo

Napisany: 2009-08-04 Dodano: 2009-08-04 01:15:06

Ten wiersz przeczytano 949 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Monolog Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie