pytając Boga...

Bardzo oryginalna modlitwa. Podoba mi się :)

:))

Najtrudniesza w rozmowie z Bogiem jest szczerość i
ciągle wracające wątpliwości różnego rodzaju, a wiersz
jest swoistym rachunkiem sumienia i puenta
znakomita... Pozdrawiam i ciekawy jestem Twoich nowych
wierszy.Ja chyba się wypaliłem tematycznie, bo coraz
mniejszą przyjemność sprawia mi pisanie... Pozdrawiam
i życzę miłego dnia :)

Takiej Cię nie znałem. Znalazłem u Ciebie nowy,
głęboki oddech tam, gdzie spodziewałem się konwencji.
Brawo!

e.jot to też to co napisałam nie było kierowane do
ciebie, wiem że chodziło ci o zapomniany
punkcik...mówiłam do ogółu i ja dobrej nocy życzę i za
uznanie dziekuję:))

tak, niezgodna - ale to nie ja zadawałam pytania Bogu
i nie ja napisałam ostatni wers - moja winą, która
przed chwilą naprawiłam był brak oddania głosu.
Dobrej nocy :)

...tak e.jot odpowiedź każdy z nas dobrze zna...ale to
takie ludzkie zadawać pytania Bogu, kiedy wszyscy
dokoła udają, że jej nie znają...

...dziękuję Eleno za zajrzenie; życzę wam dobrej i
spokojnej:))

Zaniedbałam, ale już się poprawiłam :-))

Życie z Bogiem ma więcej Wartości.
Pozdrawiam :)

...i kolejni, którzy zechcieli poczytać moje
pisanie...i jeszcze dać punkcik...dzięki:))

Człowiek bez Boga jest słaby i często upada...Nie
tylko idioci niszczą...
Pozdrawiam :)

Oryginalnie wyznana skrucha.
Ciekawy wiersz.

Gdyby się ktoś mnie pytał (a nie zapyta), to
powiedziałbym, że to szatan zawsze wszystko psuł, a
potem zrzucał winę na Boga. Jak w Edenie.
Pozdrawiam bardzo cieplutko Niezgodna!!! :)

hmmm...
cieszy że wilków na tym portalu nie brakuje;
pozdrawiam:)

mala.duza dziękuję i spokojnego popołudnia życzę:))