Radość cierpienia
Po szkle woda spływa
Łza w serce się wtapia-
Wezbrany potok
Duszę zalewa
Ktoś cierpi po to
by śmiać się mógł ktoś-
Okrucieństwo życia
Będzie miarą szczęścia
Wodą jest cierpienie
Łza zaś szczęściem wielkim-
Kto płacze jest wesół
Swe żale wylewa
Dusze ratujmy
Wodę łzą zmyjmy-
Radością cierpmy
Bądźmy rozumni
autor
Natula
Dodano: 2007-02-01 15:39:32
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.