Rozmowa z Panem B.
Nie ma doskonałości samej w sobie
doskonałość to dopełnienie
powiedz mi więc Boże
czego tak się boję?
powiedz proszę skąd ta trwoga?
nie ma ideału w samodzielnym bycie
dopełnienie, cząstka w cząstkę
to jest to, to jest życie
czego więc się boję Boże?
pytam Cię jak przyjaciela
powiedz mi
powiedz mi
powiedz mi
strach przesłania dokonania
wstydzę się małości swojej
wobec mędrca i artysty
niewidzialna
mała
niedoskonała
w naiwności suknię wbita
szukam ukojenia - nie znajduję
znikam
zapominam, że Ty Boże
kochasz mnie
taką jaką jestem
jestem ________________
czegoś małym dopełnieniem
"Między niebem a ziemią" 2004/06
autor
morgana
Dodano: 2011-11-08 06:40:29
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Przy odpowiednim "poflirtowaniu" ze zdaniem z
dopełnienia można się stać podmiotem, czego Tobie i
sobie życzę :)Pozdrawiam J.
Każdy z nas jest dopełnieniem całości. Należy tylko w
to uwierzyć .
Powiedz mi, tylko szczerze
Powiedz mi, Panie B.
Czy do Ciebie pacierze
O dobro ludzkość śle?
Za mało wszyscy proszą
Gdy tyle zła dookoła
Ja oczy w niebo wznoszę
Dopomóż Boże! - wołam
Pozwoliłem sobie rozwinąć Twoją myśl.
Pozdrawiam miło+++
Otóż to..czasem tak to jest z nami.. Aż będę musiała
swojej przyjaciółce przeczyta. Morgana, super wiersz!
Często zapominany fakt:)
Jeśli strach, to przed utratą! Pozdrawiam!