Rozmowa z weną

rozmowa z weną się urwała , gdy miłość do drzwi
zapukała,,,,,ciekawy pomysł i ładny wiersz,,,:}

no i usłyszała magiczne słowa
kocham cię - uradowała się głowa

pięknie o marzeniach które spełnają się czasem

miłosnych snów Romko

Wspaniały gość, zazdroszczę :)

No pięknie po prostu
pozdrawiam :)

Grażynko dziękuję bardzo za odwiedziny, też mi się
podoba, bo i peelka spełniona wreszcie:-) Pozdrawiam
Cię serdecznie:-)

Nie tylko,że Wena nie opuściła
bo wiersz nader udany,to jeszcze miłość zapukała,to mi
się podoba,
niech zatem trwają przy peelce.
Pozdrawiam Romuś serdecznie:)

ZielonaDano, Wojtuś, Yolanda, Baba Jago, Karl - tak mi
miło, że mnie odwiedziliście:-))

Piękna rozmowa z weną i miłość pukająca do
drzwi.Pozdrawiam serdecznie:)

Piękna rozmowa.Pozdrawiam:)

Romko uwielbiam Twoje wiersze bo wiem,że to są serca
słowa i ucieszyłem się ,że miłość do drzwi
zapukała.Pozdrawiam serdecznie i dobranoc.

Pięknie. :o)

Dziękuję bardzo Kalokieri13, Demono, Sebastianie za
nocne odwiedziny. Miłej i spokojnej nocy życzę:-)

Roma tak się rozgadała - wena
nic nie powiedziała.
Pozdrawiam serdecznie

Pięknie...
Wzruszona pozdrawiam;)

Świetna ta rozmowa z wena a może monolog? Świetna
puenta, lubię takie optymistyczne zakończenia a może
początek czegoś nowego. Pozdrawiam pogodnie.