Rozmowa z weną

https://www.youtube.com/watch?v=Mk2jjCSeUHc

A wieczory pachną prawie tak jak sierpień
noce tulą do snu i nie chcą się wyśnić
natchnijże mnie weno choćby marnym wierszem
zanim złota jesień nie zabarwi liści

Będę trwać przy tobie ile tylko zechcesz
by zapisać przeszłość od marzeń do wspomnień
dzisiaj posmutniałam myśli się rozpierzchły
zostawiając w głowie zeschłą melancholię

Gdybym usłyszała dwa magiczne słowa
świat by zawirował - teraz płacze deszczem
przepraszam cię weno ktoś do drzwi zapukał
nie wierzę - to miłość znalazła mnie wreszcie

autor

Roma

Napisany: 2015-07-20 Dodano: 2015-07-20 22:08:06

Ten wiersz przeczytano 1864 razy

Oddanych głosów: 59

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie