Samotność w tłumie

To tylko wiersz.

Jestem sama wśród obcych
nikogo nie interesuję
brak mi słów nie wiem co czuję
czy to ludzie czy manekiny

siedzę i rozglądam się dookoła
smutni i zgorzkniali ludzie
siorbią herbatę z cytryną
i w telefonach palcami serfują

cała drżę ze strachu i przejęcia
bo chciałabym porozmawiać
a tymczasem tracę kontakt ze światem
wszystko przestaje się liczyć

wstaję i idę drogą którą odnalazłam
podnoszę twarz mokrą od łez
patrzę na ten smutny i podły świat
jedyną sprawiedliwą rzeczą jest śmierć.

autor

Halina Kowalska

Napisany: 2021-03-26 Dodano: 2021-03-26 12:32:48

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie