Skarb ocalenia

Można mieć ziemię, wieść życie w pałacach na podłodze złota,
Można wygłaszać tyrady ku tłumom dla ich poważania,
Gdy Pani Choroba nicią niemocy nagle omota,
Na nic Ci wszelkie bogactwa, zaszczytów doznania

Sam z ciężarem cierpienia pośród dóbr, które już nie cieszą,
Nie masz siły Midasie, nie masz tłumów kiwających,
Tłumy były kiedyś był zdrowy, teraz ku innym spieszą,
Co komu po człeku w cień odchodzącym?

Jesteś?, pyta Cisza, czy byłeś, a może już Cię nie ma?
Liczysz w mroku przypływ oddechów, na wyspie pragnienia
Za wszystko jak na targu można spytać, jaka cena?
Za zdrowie nie ma ceny, to skarb ocalenia

autor

Absolutus Miles

Napisany: 2007-03-05 Dodano: 2007-03-05 17:56:37

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie