Słowo

Słowo nieustannie biegnące przed siebie,
omija chmury, które suną po niebie.
Od Boga posłane nie słucha człowieka,
stwarza wciąż na nowo, na ludzi nie czeka.

Znane człowiekowi od początku świata,
trwa w swojej postaci na wiek-wieczne lata.
Istniejąc u Boga człowiekiem się stało,
prawda to najświętsza, Święte Krew i Ciało.

Te za nas wydane przez Boga-Człowieka,
stracone na krzyżu, przybite do drewna.
Choć rymy tej strofy nowości nie wnoszą,
opisują prawdę nazwaną Miłością.

autor

Discipulus Humilis

Napisany: 2007-04-21 Dodano: 2007-04-27 18:50:30

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie