Spacer...
Piękny dzień się rozpoczyna
słońce wzięło szal od buzi
letni wiatr nim trochę szarpie
posyłając cienie ziemi.
Idzie ścieżką mija pola
otaczając się naturą
szczery uśmiech roztaczając
dumnie kroczy trąca chmury.
W złote loki wpięła liście
w pelerynę wrzosów kiście
a w koszyku niosła same
kasztanowe ludki z magią.
Chociaż rosa już rozbłysła
magia prysła gdzieś z gwiazdami
srebrny młodzian we mgle zniknął
podeptała mrok stopami.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2008-10-11 09:05:18
Ten wiersz przeczytano 1757 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
wiele się może zdarzyć, można zauważyć na
spacerze...bo poezja skrywa się o każdej porze i
wszędzie... i tylko wyostrzone oko i zmysły mogą ją
dostrzec w szczegółach.;
Wiersz typowy dla ciebie, ale rymów nie dało się
całkiem uniknąć.
:)
Piękna,ciepła jesień....spacer we dwoje....aż cieplej
robi się na duszy...Pozdrawiam
Piękny spacer jesienią w słoneczny dzień.Pozdrawiam
Utwór nawiązujacy do jesiennej pory roku, pełen barw i
romantyzmu. Lekki i płynny w odbiorze. Brawo.
Wszystkie twoje wiersze to jak jedna wielka sielanka!
Obojętnie jaką porę opisujesz, u ciebie zawsze wiosna,
nad jej powiewną radością malutkie dodatki uczuć jak
motylki nad kwiatkami. Wszystko to piękne i szczere
jak rysunek dziecka, skoczne, rozkoszne, melodyjne...
przypominają mi mazurki Chopina...
Zjadam chętnie twoje wiersze - torciki ...
leczą moją duszę.
CO TO? czytałam i utknęłam.."dumnie kroczy popod
chmury."miłego dnia...pozdrawiam
prawie bajkowa sceneria ,ciepła i radosna ładny wiersz
fachowo opisany spacer...ciekawy wiersz...
Leszku Twój wiersz jest taki melancholijny jak ta pora
roku mhmmmm i ta zwrotka ma w sobie właśnie tą magie
ten czar... Twój cyt: Chociaż rosa już rozbłysła
magia prysła gdzieś z gwiazdami
srebrny młodzian we mgle zniknął
podeptała mrok stopami...z uśmiechem:)
Piękny spacer , magiczny. Rozmarzona ta jesień w Twoim
wierszu.
W wierszu ująłeś wszystko co jest pięknem
jesieni.Krajobraz malowniczy i fantastyczne kasztanowe
ludki .Duży plusik
Bardzo ładny wiersz i śliczne metafory,kasztanowe
ludki przypominają mi szkolne lata.
Ach...słońce mocno świeci, na spacer można iść. No i
piękny wiersz na spacerku powstał:)
malowniczy obraz pieknej jesieni tylko mala uwaga "w
pięła " popraw na "wpięła"
Pięknie piszesz o jesieni. A kasztanowe ludki z magią
są urocze.