Spaceruję po ogrodzie bezludnym

Spaceruję po ogrodzie bezludnym, nie wiedząc,
Czy ktokolwiek, kiedyś odnajdzie me ślady.
Czy mnie ktoś odnajdzie w pamięci pustkowiu?
A może na zawsze będę zapomniany?

Zszarzała senna zieleń, uśmiecha się drwiąco,
Wirują wokół kręgi, rozmyte obrazy,
Iluzji krwawe ślady, jak wilgoci krople,
Przynoszą ulgę twarzy napiętej do granic.

I już wiem, że co dobre odejdzie i zgaśnie,
Na brudnoszarym życia horyzoncie.
I tak bardzo chciałbym móc nie myśleć o tym,
Tak bardzo chciałbym o wszystkim zapomnieć.

autor

Howard Jones Jr

Dodano: 2005-06-13 11:24:55

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie