Stacja XIV: Pamięć
Pamięć - jedyny skarb
o którego nie można odebrać
wspomnienia...
dobre czy złe...
dawne czy sprzed chwili...
to one Nas określają
mówią kim jesteśmy
Nam samym...
Ale nie tylko siebie mamy w pamięci
każdy ślad swój zostawia
w innych...
nie ma na świecie człowieka
bez wspomnień...
Czyńmy tak by uśmiech
o Nas towarzyszył myśli!...
Pamiętajmy o tych
co o Nas nie pamiętają!...
co Ich nie ma...
po tej powiek stronie...
Pamiętajmy o nie pamiętanych!...
...bo największą z nędz
jest ludzkie zapomnienie...
...no cóż, to już ostatnia Stacja, pewnie niewiele osob się domyśliło, ze chodzi o Drogę Krzyżową, może troche w innym wymiarze, oderwaną od kazań a zbliżoną do codzienności,hmm... jest to dość niespójna całość, ale jednak tylko razem rzeczywiście daje pełny wyraz, w razie niejasności proszę pytać, nie zależy mi na głosach, to było takie postanowienie wielkopostne, nam nadzieję, że komuś trafi do serca, pozdrawiam serdecznie!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.