Starość

Ja to wszystko przegrałem
Życie źle odebrałem
Teraz tracę wszystko, nie mam już nic
Chora rasistko , monogamistko! Oddałem Ci wszystko, oddałem Ci wszystko!
Zatrzymaj Te chwile!
Dbaj o nie mile!
Nie tłumacz się zawile
Bo ludzie to debile

Nawalają plecy,potem wątroba
Co to k*rwa jest, jaka choroba...
To starość , to starość
Młody człowieku
To urok twego wieku!

Twoje życie odebrałem
Bo swoje przegrałem
Całe bezsensu zmarnowałem
Teraz w świecie nonsensu
Nic nie ma swego konsensu
Nie ma ciebie, nie ma ciebie
Ty byłaś skutkiem ,ty byłaś przyczyną
Haniebną , skutą , suką nie dziewczyną!

Nawalają plecy,potem wątroba
Co to k*rwa jest, jaka choroba...
To starość , to starość
Młody człowieku
To urok twego wieku!


Za tobą miliony tchnięć
Teraz czeka Cię tylko Śmierć

autor

Ovark

Dodano: 2008-03-10 21:00:04

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie