Świat po śmierci JPII
Życie jest piękne, lecz patrząc na świat tylko płakać pozoztaje...
Życie...
jakiż cudowny Dar od Boga,
jaki piękny i niesamowity...
A ludzie
niweczą jego sens,
niszczą całą radość daną od Boga,
ba jak cieszyć się,
gdy wokoło tyle zła?
A życie takie piękne
lecz patrząc na świat
tylko płakać pozoztaje...
Wokoło wciąż tylko śmierć, przemoc i
zło.
Świat jest coraz gorszy,
a nie cały rok temu płakał,
po śmierci Wielkiego Człowieka...
Przez tydzień
to był zupełnie inny
-jakby nie ten -
świat
Wszyscy się kochali,
byli mili,
nie było zła...
było tak cudownie,
lecz mineło niespełna rok
i świat dalej jest zły...
Piękne jest to,
że choć garstka ludzi
po tamtym wydarzeniu
zmieniła się na lepsze!
Ziarnko do ziarnka..
Bądźmy lepsi, a inni tez zaczną!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.