Symfonia PORANKA …

Marzenia …to jak ptaki lotne…zawsze
szybują pod niebem …marzenia…to jak liście
spadające …kiedy chcą zejść na ziemię

Muzyka poranka ,wspanialy muzyczny poemat,uroczy
klimat marzen

Kojarzy mi się to z symfonią wszechświata wg Johannesa
Keplera... Cały porządek i harmonia kosmosu ujęta w
pięknym wierszu. Jak Ty to robisz... ?

podążałem za Twoimi marzeniami, są urocze...

Prawdziwa symfonia zmysłowości i kunsztu
poetyckiego.Przyjemnie i miło sie czyta.

Czy aby nie za wysoko układasz swoje marzenia? Co na
to powie realna i potem oblana ziemia? chcesz tak
daleko na tęczy wśród biało rozwianych chmur?
Przecież i w kwiatach wiśni spełnienie też ci się
przyśni

Napisalas tak, ze dech mi zapatlo...! Nie sadzilam, ze
o marzeniach mozna tak doskonale pisac... Jestem pod
wielkim wrazeniem.

Cóż warte życie bez marzeń...tylko trzeba pomagac im w
spełnieniach , żeby nie okazało się któregoś dnia
,że jest już za późno...

Cudowny wiersz Twoj:) bardzo sie ciesze, ze pamietalas
moj...pozdrawiam serdecznie, Patrycja.

Marzenia, marzenia- one są jak ptaki.Nieuchwytne,
dalekie od twardej rzeczywistośći.Ale cóż bez nich
zycie byłoby nudnawe.Piękn e przenośnie- uskrzydlają
kklimat wiersza.

marzenia sa tak ulotne jednak warto marzyc bo nigdy
nie wiadomo kiedy sie spelnia ...bez marzen jakze
ubogie byloby zycie i chyba puste

pięknie jest marzyć;)