Szary dzień...

W szarej szkole, na szarych lekcjach.
W szarych salach, uczyłam się z szarych podręczników.
Wierszy, które mówiły o szarych dniach.

Tak szare są moje marzenia,
jak szary zdaje się kolor nieba, gdy pada deszcz.
Szarym oplatam się dookoła.

Czuje jak przeszywa mnie, spojrzenie szarych ludzi.
Moje szare szczęście gubię gdzieś po drodze,
między myślami, a marzeniami.

Nie mogę zawrócić,
szare korytarze zdają się nie mieć końca.
Szare twarze bez wyrazu i szare oczy patrzące w dal,
tak daleko jak tylko się da.

Próbuję ominąć szare kule nienawiści,
ale one uderzają we mnie jak w mur,
rozbijając tylko cząstkę.

Kroczę dalej i widzę czerwone światło.
Idę, chociaż szare myśli nie dają mi spokoju.
Dochodzę i już mi dobrze.

Jestem w czerwonym świetle,
ono mnie chroni.
Jestem sobą, nic nie udaję.
Odnajduję cel mego życia.

autor

Neamis

Napisany: 2005-09-05 Dodano: 2007-01-06 20:26:56

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie