Ta ziemia
Ta ziemia, którą widziałem oczami
dziecka,
co przeplatała mnie między złotymi
kłosami,
ta na której ścieżki mojego życia są
wydeptane.
Ziemia, która naszych przodków do snu
układała,
w którą głęboko wrośnięte są nasze
korzenie.
Ta ziemia nigdy o nas nie zapomniała,
dzisiaj krwawiąca upomina się o godność.
To ta ziemia, prosi na kolanach o naszą
litość.
Chcę czuć jej zapach tuż po deszczu,
mieć jej czarny osad na dłoniach.
Stąpać po niej bosymi stopami,
zachwycać się jej wonnymi kielichami
kwiatów.
Chcę smakować słodkie kolorowe owoce,
podziwiać jej różnorodne piękno.
Kochać ją ze szczerego serca,
chcę spojrzeć na nią znowu oczami dziecka.

Amore del Tuo cuore


Komentarze (12)
Dobry wieczór, dziękuję nowym gościom za odwiedziny,
głosy i komentarze,
Skraczek, Kazimierz Surzyn, JoViSkA, Isana, Anna,
Montibus.
Pozdrawiam :)
Tekst nad którym warto się pochylić w zadumie.
Pozdrawiam.
Pięknie, patriotycznie.
Pięknie wrażona w wierszu miłość do Ojczyzny.
Pozdrawiam serdecznie
Zgadzam się z przesłaniem :)
Trzeba dbać o naszą ziemię, bo to nasz
dom...pozdrawiam :)
Tak, trzeba kochać i szanować naszą ojczystą ziemię, z
podobaniem przeczytałem, pozdrawiam serdecznie.
pięknie, patriotycznie, fantastycznie ;)
Dziękuję za przeczytanie, za głos i za komentarz.
Pozdrawiam serdecznie,Bronisławo.Piasecka
Dobrej nocy.
Pięknie piszesz o kochanej ziemi. Tak, to matka
żywicielka. Zawsze ludziom była wielka. Serdecznie
pozdrawiam.
Dobry wieczór, dziękuję za komentarz. Każdy może mieć
przecież swoje zdanie :)
Pozdrawiam serdecznie, Wolnyduchu :)
Byłam już wylogowana, ale jeszcze przyszłam, bo
przeczytałam Twój wiersz i mi się spodobał, nie wiem
tylko, czy powtórzenia słów ta ziemia są konieczne, w
moim odczuciu nie zawsze, ale to nie mój wiersz,
gdyby był mój to bym się ich pozbyła.
Pozdrawiam, z podobaniem, dobrej nocy życzę :)