Tak po prostu
Chcę zestarzeć się powoli.
Starość nie na chwilę wpadnie.
Ona gościem nieproszonym,
tak jak latem śnieżna zamieć.
Czas spojrzeniom blask zabiera,
pamięć dobra, ale krótka.
W moim sercu ogień płonie,
nowe karty wciąż odkrywam.
Jakaś dziwna jest ta pani,
zwalnia kroku, już nie spieszy.
Włosy farbą ubarwiła,
z pięknych wspomnień obraz kreśli.
Ćwiczę pamięć, ciało prężę,
w modną szatę się odziewam.
Jestem jak ptak na uwięzi,
nie odlecę, nie zaśpiewam.:)
Komentarze (44)
Bardzo mi się podobają Twoje refleksje... Mam
podobnie... No i ta pamięć, dobra, ale krótka... Ech
:-)
Pozdrawia serdecznie :-)
Jaka starość? Mówmy o drugiej, dojrzałej młodości z
pewnymi ograniczeniami. :)
Pozdrawiam.
Starość nie radość, ale można się przyzwyczaić, a
najlepiej się z tym pogodzić :) pozdrawiam :)
Bardzo ładnie i trafnie napisane o tym nieproszonym
gościu. Blask spojrzenia jest z duszy, która się nie
starzeje:). Pozdrawiam
Witam,
no ale zatańczyć lub (i) zaśpiewać możesz...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Refleksyjnie o wkraczaniu w pewien etap zycia, oby
zdrowie dopisywalo to bedzie mozna w nim rowniez
odnalezc wiele pieknych chwil... pozdrawiam
serdecznie.
nostalgicznie ale poetycko bardzo
ważne jak się czujemy bo młody może czuć się jak
staruszek i odwrotnie
miłej niedzieli :)
Nostalgicznie...
Pozdrawiam:)
Tak nas powoli dopada starość :(. Pozdrawiam
serdecznie :)
Refleksyjnie bardzo o przemijaniu, ale niech w sercu
będzie młodość, zdrowie i szczęście, tego życzę,
pozdrawiam ciepło.
Czasu nie da się zatrzymać ale można czuć się
młodziej, niż wskazywałaby a to nasza data urodzenia.
Bardzo ładny wiersz, pozdrawiam :)
Nikogo nie ominie przemijanie. Ważne, by w sercu
zachować wrażliwość i ciekawość dziecka i czuć się
młodo. Udanego dnia z pogodą ducha:)
Trochę smutno, ale taka jest kolej rzeczy i lepiej się
z tym pogodzić z godnością:)ładny wiersz:)