Taka jest miłość
Miłość to uczucie wspaniałe,
przez poetów wynoszone pod niebiosa,
czyste, kryształowe, doskonałe…
Jak błyszcząca na trawie rosa.
A jednak choć tak go pragniemy,
tak je wszystkim „polecamy”,
to tak naprawdę nic o nim nie wiemy,
tak naprawdę go nie znamy.
Bo miłość choć piękna niesłychanie,
choć tak cudowna, upragniona…
Potrafi boleśnie zranić,
gdy nie może być spełniona
Gdy zakochana daleko od ukochanego,
patrzy na innych splecione dłonie,
cierpi, choć nie chce tego.
I we własnych łzach tonie
Gdy nie może spojrzeć mu w oczy.
Wtulić się w jego ciepłe ramiona.
Gdy sama po ciemnych ulicach kroczy.
I wie że on cierpi, cierpi też ona!
Więc czy nie jest łatwiej nie kochać!?
Może i łatwiej… lecz nie
warto…
Bo lepiej z miłości szlochać,
niż z powodu jej braku
A przecież jutro też jest dzień!
I może wszystko się zmieni.
Może to oni będą za ręce trzymać się.
Może skończy się ich cierpienie.
A jeśli nie to dalej czekać będą,
na dzień który wszystko zmieni.
Od którego już zawsze razem będą.
Niech czekają… nawet jeśli to tylko
marzenie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.