tata

nie lubił wyrzucać jedzenia
czerstwe bułki drobił do mleka na śniadanie
ze skórek po jabłkach do placków
gotował kompot
obierki z kartofli
och to była cała długa historia
zbierał je w metalowej kance na podwórku
dodawał resztki ze stołu i
woził na rowerze
który czule nazywał Józikiem
do chłopa za miasto

pamiętam jak w sobotę
wysyłał mnie do sklepu
po dwa kotlety na niedzielny obiad
mama dzieliła każdy na dwie części
- było nas czworo -
rozbijała cieniutko
smażyła na smalcu
i cały dom pachniał dostatkiem

miał też w sobie miłość do kwiatów
odbierał mi je
gdy je niosłam do kubła
i mówił
- nie dość jeszcze zwiędły
by je wyrzucać córeczko
a zresztą najlepiej nie ścinać kwiatów
niech sobie rosną na chwałę -
do dzisiaj nie wiem na czyją
żałuję że go nigdy nie spytałam

tata był dobrym człowiekiem

autor

LizaMaria

Napisany: 2019-08-21 Dodano: 2022-07-15 01:22:01

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie