Tęczowy wiersz
Duszę swą w słowa przekuję,
tęsknotę okiełznam w rym,
strofami świat sobie zbuduję,
napiszę wiersz i zamieszkam w nim.
Cicho w nim będzie, rześko, słonecznie,
tylko szum fal i krzyki mew,
a ja z rozpiętą duszą na wietrze,
na boso po plaży będę szedł.
Będę malował swój świat słowami,
morze na żółto, chmury na beż,
a miałki piasek między palcami,
w rymy ułożę, w tęczowy wiersz.
W nim las błękitny, mewy czerwone,
chabrowe pola i białe maki,
a ludzie w paski, w plamy zielone,
gwiazdy na niebie w kolorze khaki.
Świat kolorami tęczy zakryję,
nie będzie miejsca, na szarość, na cień,
wtedy poczuję wreszcie, że żyję,
gdy z ciemnej nocy, uczynię dzień.
Komentarze (5)
Malujesz swój świat pieknymi rymami, kolorami , które
nadają mu innego fantastycznego wymiaru, czasami
chciałoby sie, żeby wszystko było takie inne..
Zamieszkać w wierszu!- to zadanie oryginalne i godne
poety! Mam nadzieję, że tymi przepięknymi barwami i
słowami podzielisz sie z sąsiadami! Urzekłeś mnie tym
wierszem.
Piękny ten "tęczowy wiersz" tyle w nim barwnych
odniesień. Ech, żeby tak się dało mielibyśmy wśród nas
nie tylko wierszokletów ale także malarzy:)
Cudowny wiersz, tak wyraziście przedstawia świat,
przyrodę, kolory, tęczę świata...
Jest postanowieniem połączonym z... marzeniem. Podoba
mi się.
wejście w głębie swojej duszy i azyl znaleźć to jak
marzenia chwytać tylko potem trudno sie z
rzeczywistością witać. forma śpiewna ładny wiersz o
uroku świata poezji